السلام علیک یا سلطان
******استاد پناهیان:
معمولا زائرانی که از مناطق دیگر جهان
بخصوص مردم مظلوم مناطق شیعه نشین در اطراف و همچنین آنهایی که در کنار حرم
امیرالمومنین(ع) و یا موسی بن جعفر(ع) و یا حتی ابا عبدالله، به پابوس آقا
امام رضا(ع) مشرف می شوند این سوال را از ما می پرسند که چرا شما به امام
خود غریب الغربا می گویید و گاهی اوقات این سوال برخی از ایرانی ها نیز می
باشد.
واقع این مطلب این است که
خداوند تبارک و تعالی به ایرانی ها عنایت خاصی داشته و آنها را باهوش
آفریده است و ما نیز باید آن را قدر بدانیم و وقتی این جماعت این نام را
برای امام خود نامیده اند بی دلیل نیست، دلیل آن نیز بدین صورت می باشد که
ما انتظار داریم این امام سلطان عالم باشند و بدون توجه به این صحن و سرا،
انتظار داریم که تمام عالم صحن و سرای ایشان باشد و ما نمی توانیم به این
مقدار اکتفا کنیم.
ایرانی ها وقتی به پابوس ایشان مشرف می شوند ایشان را غریب
الغربا می نامند؛ یعنی اینکه آقا امام رضا (ع) هزاران نفر در نیشابور آمدند
و قلم به دست گرفتند تا فرمان تو را بنویسند و سخنی از تو را یادداشت کند،
چرا آن هزاران نفر که مشتاق کلام تو بودند شمشیر از نیام بر نکشیدند و تو
را بر صدر بنشانند و مامون ملعون را به زیر پای تو بیفکنند که این داغ
جگرسوز و سینه سوز ما ایرانیان تا زمانی که فرزند ایشان را در اوج سلطنت
عالم ننشانیم آرام نخواهیم گرفت.
یکی دیگر از
دلایل نامیدن ایشان بدین نام این می باشد تا زمانی که فرزند ایشان حضرت
مهدی بر عالم حکمفرمایی نکند ایشان غریب است و تمام جهان ایشان را نمی
شناسند و ما آن قدر باید بگوییم تا این غربت برای اسلام برطرف شود و اقدام
عملی در این راستا نیز پذیرش این حقیقت و اجرای آن در زندگی است.
زمانی ایشان ظهور می کند که همه مردم عالم بفهمند
زندگی از بندگی، ایمان از وجدان، معنویت از سیاست جداشدنی نیست و تا زمانی
که همه اهل عالم نفهمند سیاستشان جز با معنویت نورانی نخواهد شد هر کدام
جدا از دیگری فریب و خیانت خواهد بود و مانعی برای ظهور ایشان می باشد.