باب الجواد

باب الجواد

حتما قرار شاه و گدا هست یادتان

آری همان شبی که زدم دل به نامتان

مشهد، حرم، ورودی باب الجوادتان

آقا، دلم عجیب گرفته برایتان
__________________________
امام خامنه ای :
امام هشتم علیه‌الصّلاةوالسّلام
ولىّ‌نعمتِ معنوى و فکرى و مادّى ملت ماست.

صلوات خاصه امام رضا (ع)
آخرین نظرات
  • ۲۲ ارديبهشت ۹۸، ۱۳:۴۹ - پریسا نامجو
    زیبا بود
  • ۲۵ شهریور ۹۷، ۰۹:۲۷ - وب سایت هیتر جت
    ajabing...
  • ۲۴ شهریور ۹۷، ۱۱:۰۶ - دستگاه جوجه کشی
    wow!!!!!
طرح ملی خشت های آسمانی

۳ مطلب با موضوع «امام رضا (ع) و اخلاق نیکو» ثبت شده است

السلام علیک یا سلطان

******
زمانی که امام رضا(ع) 25 سال از عمر خود را پشت سر گذاشته بود، در روز اول ذیقعده سال 173 هجری حضرت معصومه در مدینه به دنیا آمد. عشق و علاقه امام رضا(ع) به خواهرش همواره در کلامشان دیده می‌شد تا جایی که پس از آنکه مامون عباسی در سال 200 هجری قمری، با نامه‌ها و پیام‌های بسیار، حضرت رضا(ع) را به خراسان دعوت کرد، امام هشتم نامه‌ای خطاب به خواهر گرامی‌اش، حضرت فاطمه معصومه(س)نوشت و آن را به دست یکی از غلامانش به مدینه فرستاد. غلام خود را به مدینه رساند و نامه امام(ع) را به حضرت معصومه(س)داد. آن حضرت پس از خواندن نامه برادر، خود را آماده سفر کرد. حضرت فاطمه معصومه  پس از یک سال تحمل دوری، برای دیدار حضرت رضا(ع) در سال 201 هجری قمری از مدینه به همراه تنی چند از برادران و برادرزادگان خویش خارج شد.
۱۰ موافقین ۶ مخالفین ۰ ۱۷ شهریور ۹۲ ، ۱۲:۰۴

السلام علیک یا سلطان

******

بر هر مسلمانى واجب است که آبروى برادر و خواهر مسلمانش را نگاه دارد، و حتى در غیابش نیز باید آبرویش حفظ شود، و اسلام غیبت مرد و یا زن مسلمان را از گناهان کبیره شمرده است.و خاندان عصمت و طهارت که تجلّى اسلام در تمام شئون زندگى هستند در این مسئله پیش قدم بوده، و حتى اگر کسى براى رفع نیازش به آنان رجوع مى‏کرد، نه تنها نیازش را برآورده بلکه پس از برآوردن آن از نگاه کردن به رویش خوددارى کرده تا نکند آن فرد نیازمند کمى خجالت بکشد. مثلاً در تاریخ حضرت على بن موسى الرّضا (ع) (افضل التحیة والثناء آمده که شخصى به حضورشان شرفیاب شده و اظهار داشت که:

۰ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۰ مرداد ۹۲ ، ۰۰:۴۴

السلام علیک یا سلطان

******

ابونواس، از ادیبان و شعراى معروف عصر امام رضا(ع) است.

وى که در ادبیات و شعر، شهره و نامدار زمان خود بوده است، با تمام توان ادبى که داشت، از ستودن امام(ع) اظهار ناتوانى کرد. ابن طولون مى ‏نویسد، برخى از اصحاب به ابونواس اعتراض داشته، چنین گفتند:

تو در باره شراب، کوه و دشت، موسیقى و ... شعر سروده ‏اى، تو را چه شده است که درباره موضوعى مهم، یعنى شخصیت والاى امام على‏بن موسى الرضا(ص) تاکنون چیزى نگفته و شعرى نسروده‏ اى؟ با آن که معاصر امام نیز هستى و او را به خوبى مى‏شناسى.

ابونواس در پاسخ چنین گفت:


۱ موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۲ ، ۱۳:۵۱