خادمی آستانت آرزوی ماست ... ما را حاجت روا کن

۲۵ شهریور ۹۲ ، ۲۱:۳۱

محمدحسین

اگه من ای خدا خوبـــم و یا بـــد

عشق یارم توی سینم نداره حد

کربــــــــــلا اگه نمیتونم بـــرم من

اما دلتنگ که میشم میرم به مشهد

توی مشهدش دلم به شور و شینه

اما باز دل توی بین الحرمینـــــــــــه

به امام رضا میگم گنبدت آقــــــــــا

شبیه گنبد طلاییــــــــه حسینـــــه

به خدا بی عشق تو آقــــــا میمیرم

اگه من از تمــــــوم دنیا و سیــــرم

اگه می بینی به رضـــــا هم اسیرم

واسه اینه که میخوام آقـــــــا یه روزی

کربـــلاتـــــو از امام رضــــــا بگیرم

توی قلبم شور و شین و عشق و احساس

به مشامم میرسه عطـــــر گل یاس

دلمـــو گـــره زدم دوبـــاره من به

پنجره های ضریـــح کف العبـــــــاس

۲۵ شهریور ۹۲ ، ۲۱:۵۵

قابهایی از دنیای اطرافم

گزارش تصویری

سنگ تراشی که مرگ پدربزرگ، او را در مزارستان بجنورد ماندگار کرد

http://atraknews.com/new.aspx?id=16131

۲۵ شهریور ۹۲ ، ۲۲:۴۵

سوشیانت ...

سلام
عیدتون مبارک
التماس دعا
یا علی...

۲۵ شهریور ۹۲ ، ۲۲:۴۶

راه...

چه حال و هوایی...
میلاد مبارک..

۲۶ شهریور ۹۲ ، ۰۱:۳۵

گرفتِ یار

تو ماه هرجا رفتیم حرف از امام رضا بوده...

حرف از بی توفیقی ما...

اللهم الرزقنا...آمین.

۲۶ شهریور ۹۲ ، ۰۵:۲۱

ابراهیم وکیلی گندمانی

سلام
مگو که بی خردم هیچ کس نمی خردم- کرامت تو به بالای دست می بردم
اگر جدا کنی از خود مرا کم از صفرم - وگر کنار تو باشم فزون تر از عددم
ای مولا علی علی موسی الرضا (علیه صلواة و السلام)

۲۶ شهریور ۹۲ ، ۰۷:۵۸

مامان محمدمهدی

سلام
عیدتون مبارک
التماس دعا

۲۶ شهریور ۹۲ ، ۱۰:۵۵

خانم چادری

سلام

ایام برشما بارک

قالب باب الجواد بسیار زیباست

۲۶ شهریور ۹۲ ، ۱۱:۲۱

حماسی

یا مولا!در سرزمین من تو را غریب می نامند، می دانم که در مهمان نوازی برتو جفا رفت در حالی که خود صاحبخانه بودی...-یا مولا! چگونه تو را غریب بدانم در حالی که تو میزبان من هستی، میزبان غم و غصه هایم، میزبان دلتنگی هایم، میزبان گریه هایم. نه تنها میزبان من که میزبان هزاران قدم و دلی که به شوق دیدارت به سرزمینت رهسپار شدند.-یا مولا! می دانم غربت تو از بدی مهمان نوازی ما بود. ولی اکنون بدان، که من غریب آستان غربت تو هستم و دست توسلم را به سوی_غربت کشیده ی روزگار_ دراز کرده ام، ای امام خوبی ها. حال که غریبانه به آستانت روی آورده ام، دستم را بگیر که تو غریب القربایی ای ضامن آهو. -یا مولای من! با چشمانی قرض گرفته از آهو به آستانت گریانم، به دستان پر مهرت نظاره می کنم، این مهمان متوسل شده ات را دریاب ای ضامن آهو.-یا مولای من! دستانم را برضریحت دخیل کرده ام، و نیازمند جرعه از آب سقاخانه ات هستم که عطر حضور تو را همراه دارد.

-یا مولای من! خوشا به حال کبوتران حرمت که هر ثانیه گرداگرد تو طواف می کنند و از آسمان پاک تو سیراب می شوند. مرا همچون آنان سیراب معرفتت گردان.-یا مولای من! خوشا به حال صدف صحن دل انگیزت که تو را همچون دُرّی در برگرفته، ای جواهر کوه های بسیار دور، نوری از خود نصیب من گردان. -یا مولای من! خوشا به حال سنگ فرش حرمت، خوشا به حال آسمان حرمت، خوشا به حال رواق ها و در و دیوار، که هر لحظه با نور وجود تو نورانی می شوند. -ای خورشید! بتاب. این بار بر من بتاب، و من را به گلدسته ها و مناره های صحن اش برسان تا چنگ زنم بر آستانش، چه بسا که این بار می خواهم صدف این مروارید درخشان باشم.

-ای خورشید عالم تاب دنیای کوچک من، درروزهایی که منسوب به سالروز طلوع تو هستند، مرا از نور وجودت بی بهره مگردان.

------------------

حضور گرم تان را در حماسی سپاس گفته، ضمن تبریک این روز فرخنده آرزوی توفیق روز افزون را از خدای یگانه مسئلت دارم. سربلند باشید.