حقگوئى دعبل

السلام علیک یا سلطان

******

پس از شهادت امام هشتم، ایشان را در طوس در مقابل قبر هارون عباسى به طرف قبله که بارگاه مقدس فعلى آن امام است به خاک سپردند، و مأمون عباسى پس از قتل امام رضا (ع) به بغداد بازگشته و آنجا را مرکز خود قرار داد.

دعبل خزاعى که یکى از شعراى بنام شیعه است مى‏گوید نزد مأمون به کاخش رفتم و به او گفتم، اجازه مى‏دهى شعر جدیدى را که سروده‏ام بخوانم؟ گفت بخوان، و من چنین سرودم:

قبران فى طوس خیر النـاس کلـهم***و شرّ کلّهــم هـذا من العـبر

ما ینفع الرجس من قرب الزّکى و ما***على الزّکى بقرب الرجس من ضرر

ترجمه شعر: در طوس دو آرامگاه است، آرامگاه بهترین مردم و بدترینشان، و این از عبرتها و پندهاست.

نه از نزدیکى آن امام پاک سودى به آن پلید هارون مى‏رسد و نه بر ایشان امام رضا ضرر و زیانى از نزدیکى به آن پلید است.

مأمون عباسى بر افروخته شده، و از این حقگوئى دعبل به تنگ آمد، اما چون در برابر واقع قرار گرفته بود نتوانست اعتراضى کند!